Św. Leon I Wielki

papież, doktor Kościoła

Wspomnienie w Martyrologium Romanum: 10 listopada

 

Życiorys św. Leona I Wielkiego

Święty Leon Wielki urodził się około 400 roku w Toskanii (Włochy). Papież Celestyn I mianował go archidiakonem. Od młodości wyróżniał się tak wielką erudycją i zdolnościami dyplomatycznymi, że nawet jako zwykły akolita wysyłany był przez papieża do ważnych misji. Na jego polecenie udał się między innymi z poufną misją do św. Augustyna, biskupa Hippony.

 

Po śmierci papieża Sykstusa III w 440 roku, gdy jako legat przebywał w Galii, został obrany papieżem. Jego pontyfikat przypadł na czasy licznych sporów teologicznych i zamieszania pośród hierarchii kościelnej. Musiał zwalczać liczne herezje oraz tendencje odśrodkowe, podejmowane przez episkopaty Afryki Północnej i Galii. To wtedy Pelagiusz głosił, że Chrystus wcale nie przyniósł odkupienia z grzechów, a Nestoriusz twierdził, że w Jezusie mieszkały dwie osoby. Poprzez swoich legatów brał udział w soborze w Chalcedonie, który ustalił najważniejsze elementy doktryny chrystologicznej.

Św. Leon I przeprowadził uznanie prymatu stolicy Piotrowej zarówno przez cesarza zachodniego Walentyniana III, jak i przez Konstantynopol. Cesarz Walentynian III ogłosił edykt postanawiający, że zarządzenia Stolicy Apostolskiej muszą być uważane za prawo. Oznaczało to prymat jurysdykcyjny biskupa rzymskiego. Wprowadził również zasadę liturgicznej, kanonicznej i pastoralnej jedności Kościoła. Za jego czasów powstały pierwsze redakcje zbiorów oficjalnych modlitw liturgicznych w języku łacińskim. Bronił Italię i Rzym przed najazdami barbarzyńców.

 

W roku 452 wyjechał naprzeciw Attyli, króla Hunów i jego wojskom, wstrzymał ich marsz i skłonił do odwrotu. W trzy lata później podjął pertraktacje ze stojącym u bram Rzymu Genzerykiem, królem Wandalów. Niestety, król nie dotrzymawszy umowy złupił Wieczne Miasto.

 

Leon Wielki zmarł 10 listopada 461 roku w Rzymie. Został pochowany w portyku bazyliki św. Piotra Apostoła. Zachowało się po nim 200 listów i 100 mów wygłoszonych do Rzymian podczas różnych świąt. Pozwalają one poznać wiedzę teologiczną papieża oraz ówczesne życie liturgiczne. W roku 1754 Benedykt XIV ogłosił go doktorem Kościoła.

 

W ikonografii Leon Wielki przedstawiany jest w szatach papieskich i w tiarze, czasami w szatach liturgicznych rytu wschodniego lub jako papież piszący. Jego atrybutami są: księga, kielich oraz orszak z półksiężycem, któremu zastępuje drogę. Leon Wielki był wspominany w dniu 11 kwietnia oraz 28 czerwca (przeniesienie relikwii). Grecy czcili go natomiast 12 listopada. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina go w dniu narodzin dla nieba (dies natalis), czyli 10 listopada.

 

Patronat

Święty Leon I Wielki jest patronem muzyków, śpiewaków i organistów.

 

Myśli św. Leona I Wielkiego

„Gdyby Chrystus nie był prawdziwym Bogiem, nie mógłby nas zbawić, gdyby nie był prawdziwym człowiekiem, nie mógłby być dla nas przykładem”.

 

„Brać udział w Krzyżu to znaczy umartwiać żądze, niszczyć przywary, wyzbywać się próżności i wyrzec się raz na zawsze wszelkiego zabobonu”.

 

„Błogosławione jest to ubóstwo, które jest wolne od przywiązania do dóbr doczesnych”.

 

Modlitwa do św. Leona Wielkiego

Boże, Ty nie pozwalasz, aby potęga piekła przemogła Twój Kościół zbudowany na opoce Apostołów, spraw, aby za wstawiennictwem świętego Leona, papieża, trwał w prawdziwej wierze i cieszył się stałym pokojem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Źródło https://imiona.net.pl/leon-i-wielki/ Uwaga! Przy publikacji podaj źródło © www.imiona.net.pl/