Spotkania:
Odnowa Charyzmatyczna nazywana jest częścią ekumenicznego strumienia łaski, zrodzonego z suwerennej woli Boga w Kościele katolickim w roku 1967 jako owoc Soboru Watykańskiego Drugiego. Odnowa w Duchu Świętym jest niejednolitym ruchem, który nie posiada jednego założyciela. Preambuła ICCRS stanowi, że „jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek grup i działań często niezależnych jedne od drugich na różnym etapie rozwoju i różnorodnie rozłożonych akcentach, które łączy to samo podstawowe doświadczenie i które stawiają sobie te same cele.”
Cele Odnowy w Duchu Świętym
- Zachęcanie do dojrzałego i nieustannego nawracania się ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu i Zbawicielowi.
- Zachęcanie do zdecydowanego osobistego przyjęcia osoby Ducha Świętego, Jego obecności i mocy. Te dwie łaski duchowe często przychodzą w doświadczeniu zwanym w różnych częściach świata „chrztem w Duchu Świętym”, „wylaniem Ducha Świętego” lub „odnowieniem w Duchu Świętym”. Rozumiane są najczęściej jako osobiste przyjęcie łaski inicjacji chrześcijańskiej oraz umocnienie w chrześcijańskiej służbie dla Kościoła i świata.
- Przyjmowanie i posługiwanie darami duchowymi (charyzmatami) nie tylko w Odnowie Charyzmatycznej, lecz szerzej w Kościele. Te dary zwyczajne i nadzwyczajne ujawniają się obficie wśród osób świeckich, zakonników i duchowieństwa. Ich poprawne rozumienie i używanie zharmonizowane z innymi elementami życia Kościoła jest źródłem mocy dla chrześcijan w ich drodze ku świętości i w pełnieniu misji.
- Włączanie się w dzieła ewangelizacji w mocy Ducha Świętego, również ewangelizacji i reewangelizacji chrześcijan tylko z nazwy (tzn.tych, którzy zaprzestali praktyk religijnych bądź praktykują wyłącznie z tradycji albo z przyzwyczajenia nie pogłębiając przez to swojego życia duchowego), ewangelizacji kultury i struktur społecznych. Odnowa szczególnie angażuje się w misję Kościoła głosząc Ewangelię słowem i czynem, ukazując Jezusa Chrystusa przez osobiste świadectwo oraz te uczynki wiary i sprawiedliwości, do których jest powołany każdy chrześcijanin.
- Pielęgnowanie stałego wzrostu w świętości przez integrację charyzmatów z pełnią życia Kościoła. Odnowa zachęca do udziału w bogatym życiu sakramentalnym i liturgicznym, do czerpania z tradycji katolickiej modlitwy i duchowości, do stałej formacji w nauce katolickiej pod kierunkiem Kościoła i do uczestnictwa w wypełnianiu programu duszpasterskiego Kościoła.